In dit verleidelijke verhaal neemt een wulpse vixen de leiding als de dominante figuur, die haar gezag over haar te zware bediende laat gelden. Deze femdomgodin, met haar bevelende aanwezigheid en lederen beperkingen, is niet te misleiden. Ze geeft zich over aan haar sadistische verlangens, gebruikt een zweep om haar ongehoorzame bediende te disciplineren, een vuurrode afdruk achterlatend op zijn ruime vlees. Het geluid van het leer tegen zijn huid klinkt door de kamer, een symfonie van pijn en genot die alleen maar dient om de intensiteit van hun ontmoeting te verhogen. Dit is een wereld waar dominantie en onderdanigheid oppermachtig zijn, waar de regels worden bepaald door de machtige en gehoorzaamd door de zwakken. Het zicht van het vet, gebonden door zijn slaaf en slaaf, gebonden aan de dominante teefheid, waar de dominante veer, de dominante kracht van de machthebbers, de overgave en de dominante wereld heersing is, waar alleen de wereld heerst en de wereld heerser is.