Een nacht van vrolijkheid en feestvreugde nam een verrassende wending toen een manager, die de kans op een feestje aangreep, een spel voorstelde aan zijn nietsvermoedende collega. Het spel was een simpel spel, een onschuldig stripspel dat niets meer beloofde dan een beetje onschuldig plezier. Weinig wist zijn collega, de manager had een slinks plannetje in gedachten. Terwijl het spel zich ontvouwde, droeg de manager, met een geniepige glimlach, zijn collega op om steeds uitdagendere handelingen uit te voeren. Zich niet bewust van de val waarin hij was gevallen, gehoorzaamde de collega, terwijl hij zich uitkleedde tot niets anders dan zijn ondergoed. En toen onthulde de manager met een gemene twist zijn bedoeling. Hij ging waarachtig verder met het uitscheuren van de kleren, zijn overgebleven collega volledig achterlatend op zijn kwetsbare gezicht en zijn kwetsbare billen latend. De manager liet schokkend zijn gezicht zien, de kwetsbaarheid van zijn collega, en liet zien hoe ver de speelkamermanager kon gaan om zijn kleren te verkennen. De spelmanager liet zijn kreunen vulde de verstommende geluiden van de nieuwe spelmanager en liet zien, hoe hij zijn speelkamer kon vullen met stomende geluiden.