Co siedem dni nasz bohater oddaje się zmysłowej uczcie, kulinarnej rozkoszy, jakiej tylko on może dostarczyć.Samodzielny akt samozadowolenia, cotygodniowy rytuał polegający na konsumpcji własnej istoty, świadectwo nieskażonej rozkoszy i cielesnych poszukiwań.Gdy zaczyna swoją podróż, nie skupia się tylko na samym akcie, ale na narastaniu, wyczekiwaniu.Nie spieszy się, delektuje się każdą chwilą, każdym dotykiem, każdym doznaniem.Kamera rejestruje każdy detal, każdy koralik potu, każde sapanie rozkoszy.On nie tylko zajada własną kreację, rozkoszuje się nią, smakiem, fakturą, ciepłem.Jej akt prywatny, osobiste pobłażanie, celebracja własnej seksualności.To nie chodzi tylko o sam akt, ale o mentalność, odkrywanie nowych granic, odkrywanie swoich granic seksualności, odkrywanie wszystkich nieoczekiwanych obszarów i odkrywanie ich nowych form, znajdowanie ich przyjemności w najbardziej zaskakujących miejscach, dzielenie się nimi ze światem przyjemności.Kamatografia nie tylko delektuje własnym dziełem, delektując się smakiem, smakiem i smakiem.Jego akt prywatny, osobisty pobłaźnienie, celebrowanie własnej seksuacyjności.To nie dotyczy tylko samego aktu, ale mentalności, odkrywania nowych granic, poznawania nowych terytoriów, odkrywania i odkrywania nowych form seksualnych, dzielenia się nimi najbardziej w świecie przyjemności.