In het hart van het Midden-Oosten rijdt een Arabische man rond als zijn ogen neerkomen op een bloedmooie Indiase vrouw. Hij kan de drang om haar te hebben niet weerstaan en hij trekt snel naar haar toe om haar op te scheppen. Zijn auto wordt hun privé-toevluchtsoord, en de lucht is dik van verwachting als ze zich een weg banen naar zijn plek. De opwinding escaleert alleen als hij zijn rit parkeert en haar zijn verblijfplaats binnenleidt. De slaapkamer wordt hun speeltuin, en de tijd voor koetjes en kalfjes is voorbij. Hij verspilt geen tijd om aan de slag te gaan, zijn broek los te ritsen en zijn indrukwekkende mannelijkheid te onthullen. Gretig neemt ze hem in zich op, kreunend van genot als hij in haar ontmoeting stoot. Hun lichamen verstrengelen zich in de ontmoeting, hun verlangens in de expliciete conversatie van buitenaardsheid. Hun extrapolsisme, Hinisme om hun passie tussen twee vreemden te laten wisselen, dit is een scène die je niet kunt filteren, een vreemdeling die je niet kan weerstaan.