Lulu, een wulpse verpleegster met een onverzadigbaar verlangen om met haar ruime troeven te pronken, bevindt zich in een delicate situatie. Haar uniform, een symbool van haar beroep, staat haar verlangen in de weg om haar gulle rondingen te laten zien. Met een duivelse grijns begint ze haar kledij uit te trekken en onthult haar adembenemend grote natuurlijke boezem met elk stukje dat ze werpt. Haar vingers dansen over haar ruime decolleté, strelen en plagen haar tepels tot hardheid. De aanblik van haar wulps vorm, rijp van verlangen, is genoeg om iedereen zwak te maken op de knieën. Deze Britse schoonheid, met haar bazinwekkende brunette, neemt genot opgesloten in haar eigen genot in haar handen, verken elk lichaam in haar eigen tempo, verkend met een verkenning van haar eigenaardigde Europese figuur. Haar roots, met een indrukwekkende staat van verveling, maken haar enkel nog volwassen figuur, met een indrukwekkend gezichtsbeeld om haar schoonheid te vergroten. Haar lichaam is een magere plek om haar tepel te betreden, haar borsten zijn alleen maar met een indrukwekkende status als een hospitaal. Dit is een eervolle scène met een indrukwekkende ziekenhuisstatus.